Internationale interesse
“Voordat ik met de Simply Bread-formule begon heb ik ook naar de ontbijt- en lunchmarkt gekeken in het buitenland. Je ziet daar verschillende zaken die specifiek met de cultuur van dat land te maken hebben.
In Engeland bijvoorbeeld zie je in een stad als Londen dat mensen vaak niet thuis ontbijten maar in een broodjeszaak iets eten. Je hebt er bij wijze van spreken op iedere hoek wel een broodjeszaak. Van trendy zaken tot eenvoudig ingerichte zaken waar je een kop thee drinkt met een broodje. Dat hoort ook bij het stadsleven. Mensen wonen niet in hartje Londen, omdat ze graag in hun tuin willen zitten. Het werk staat centraal en ontbijten doe je voordat je aan een lange werkdag begint buitenhuis. In Frankrijk heb je brasseries waar je een croissant eet of een stokbroodje nuttigt. In ons land is die eetcultuur er nog niet. Ontbijten doe je thuis en veel Nederlanders nemen nog hun boterhammen mee naar het werk om de lunch daar te verorberen. Aan de andere kant zijn Nederlanders wereldburgers en nemen ze trends uit het buitenland over.
Er is een markt voor gelegenheden waar je snel kunt ontbijten of tussen de middag even van je werkplek loopt om een kop koffie te drinken en een broodje te eten. Het is geen toeval dat in een stad als Maastricht, waar de eerste Simply Bread-zaak is gevestigd, het concept aanslaat. Maastricht heeft van nature een beetje buitenlandse allure en met die Bourgondische instelling neemt men de tijd om even te onthaasten en te lunchen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat het concept van Simply Bread het meest tot zijn recht komt in steden.
Een tweede aspect waar je naar kunt kijken is of het concept van Simply Bread kans van slagen heeft op de internationale markt. Ook daar ben ik van overtuigd. Sterker nog, er is concrete belangstelling vanuit landen als België, Duitsland en Spanje om met het Simply Bread-concept aan de slag te gaan. Natuurlijk zul je het assortiment dan moeten aanpassen aan wat consumenten in die landen van je verwachten. Maar in trendy steden als Keulen of Düsseldorf lijkt me dat geen probleem. Als de formule in het buitenland wordt toegepast, zal dat via masterfranchising gaan: samen met lokale mensen die de cultuur kennen en daarop kunnen inspelen.
Maar een mogelijke gang naar het buitenland met onze franchiseformule heeft niet mijn eerste prioriteit. We moeten eerst op onze thuismarkt het concept in voldoende mate beproefd hebben. Daar gaat alle aandacht naar uit. We hebben nu twee jaar ervaring met onze vestiging in Maastricht en de kinderziektes die je altijd bij het opstarten hebt, zijn verleden tijd. Wij zijn klaar voor de groei. Bovendien moet je als je naar het buitenland gaat, ook je productieproces daarop inrichten. Wij werken met verse producten, ambachtelijk bereid en zonder conserveringsstoffen. Als je in Spanje zou willen starten, betekent het dat je ook moet kijken naar plaatselijke leveranciers daar. Het verkopen van dagverse producten op de internationale markt is heel iets anders dan wanneer je een franchiseformule zou ontwikkelen voor de verkoop van schoenen.
Wat ik heel aardig vind is dat ik vaak via e-mail reacties krijg van mensen die bij ons te gast waren. Ze maken complimenten en willen weten of er ook elders vestigingen zijn of ze vragen of ze zelf geen Simply Bread-vestiging kunnen openen. Los van de noodzakelijke kwaliteiten op het gebied van on-dernemerschap, is het financiële aspect vaak een struikelblok. Banken willen best meefinancieren, maar in deze economisch moeilijke tijden staan ze niet te popelen om zonder voldoende garanties een lening te verstrekken. Aan eigen middelen is een bedrag van zo’n 45.000,- euro nodig. Gelet op het hele concept vind ik dat geen hoog bedrag. Maar ik besef tegelijkertijd toch dat het gaat om zuur verdiende spaarcenten. Die investeer je niet zomaar op een achternamiddag. En op zich is dat ook goed. Want een (potentiële) franchisenemer moet echt achter het concept staan en er vol overtuiging instappen, om het tot een succes te maken.”
Marcel Voermans
