Weer naar school ....
Dat is toch wel het nadeel van deze themanummers. Je leest niets anders dan over opleiding en training en vooral hoe goed het allemaal en overal geregeld is. Ja de EURO-trainingen, daar wordt nu goed mee gescoord en nog heel goed aan verdiend ook.
Er gaan jaarlijks zeker 10 miljoen Nederlanders over de grens en die moeten dan noodgedwongen met de meest vreemde valuta op pad. En waar halen wij die? Bij de bank. Van te voren natuurlijk eerst even bellen of de bank voldoende vreemde valuta in huis heeft, dan een half uur in de rij want een beetje bank denkt haar klanten tegenwoordig te moeten verwennen met nog maar één bureautje in plaats van een rij loketten. Met daarachter een duidelijk door RSI geplaagde beambte die je duidelijk laat merken dat dit soort geldhandelingen uit de tijd zijn. Er zijn toch overal pinautomaten! Dus u kunt zich voorstellen dat dit ontmoedigingsbeleid ook duidelijk is vertaald in de ruim bemeten transactiekosten. Vroeger zaten deze kosten in het verschil tussen de in- en verkoop van vreemd geld, maar dat was blijkbaar niet genoeg. Maar goed, een dikke stapel vreemd geld in de hand en dan naar de cursus. Keus genoeg en afhankelijk van uw bestemming. Wordt het de Peseta-cursus of toch maar de Lire-cursus. Of vindt u dat lastig met al die decimalen.
Waar willen wij nu naar toe. In de eerste plaats zijn Nederlanders lang niet zo dom dat zij drie avonden op cursus moeten omdat de EURO eraan komt. In het buitenland hebben wij echt wel geleerd om met vreemd geld om te gaan. Dus met die EURO lukt het ook wel. En die waanzinnige omrekenkoers met 5 cijfers achter de komma was wel te verwachten van het intellect uit Brussel. Wij liggen al bijna een dubbeltje achter op de dollar dus waar hebben wij het over. En de juiste prijs dan. Kijk om u heen. Het begrip dubbel prijzen krijgt een extra dimensie. Eerst groot in guldens en daarnaast klein in EURO’s op het prijskaartje en een paar weken later groot in EURO’s en daarnaast klein in guldens. Alle computers in Nederland staan dag en nacht te stampen om te zorgen dat wij op 1 januari het spoor echt bijster zijn. Maar dat is gelukkig maar tijdelijk. Concurrentie en onze ingebouwde discountchip zullen er wel voor zorgen dat wij de EURO-centen ook echt gaan gebruiken.
In de tweede plaats, en dan zijn wij weer in franchiseland, leiden wij de franchisenemers niet te veel op voor taken die eigenlijk de franchisegever zou moeten doen. Dat is toch het facilitaire bedrijf dat contractueel heeft vastgelegd dat de gever die taken doet waar hij goed in is en de nemer doet de taken waar hij goed in is. De gever is toch de adviseur van die gouden formule, die in het derde jaar al een inkomen prognotiseert van ƒ 150.000 (zegge: honderdvijftigduizend gulden). En er wordt toch fee betaald voor advies en begeleiding. Met een goed reclamebureau in het servicepakket is er toch ook geen noodzaak om de franchisenemer een cursus reclame & promotie te laten volgen.
En in de laatste plaats hebben wij nog steeds franchisenemers, die denken dat alleen met het zetten van een handtekening bij het kruisje die ƒ 150.000 in het derde jaar ook inderdaad op de bank staat. Ondanks uniformiteit en discipline is middels de Raad en commissies vertegenwoordigend overleg ingebouwd. Maar je moet dan wel weten waar je het over hebt.
En vooral hoe je het moet brengen. Alleen aan het einde van de franchisevergadering een beetje stennis kweken door in het zaaltje te roepen dat de promotie niet deugt en de fee eigenlijk ook veel te hoog is, is zeker geen bijdrage aan een warme relatie.
Succesvolle zakenpartners en dat zijn franchisenemers en gevers toch van elkaar mogen best heel verschillend zijn en daardoor binnen de formule elkaar perfect aanvullen, maar wederzijds begrip en respect voor elkaars kennen en kunnen moet toch wel de basis zijn. Nee voor ons is eenzijdige opleiding en training niet alleen zaligmakend. Franchise lijkt ook een beetje op het opvoeden van kinderen. Als het nodig is geeft je ze op d’r donder maar … je blijft van ze houden. Beleefdheidshalve laten wij in het midden wie in franchiseland kind wil of moet zijn en wie de opvoeder. Maar als nieuwe franchisenemer bij een bestaande franchiseorganisatie begin men toch altijd met een licht nadeel. En hoe gaat u dat oplossen.
Begin samen toch maar eens met een cursus relatiebeheer, want met een goede relatie is de oorlog al bijna gewonnen. Kijk maar bij u thuis…
Frank R Marsman
