Ook last van kleine haarscheurtjes …

Een tijdje geleden was er een controverse binnen de KLM, onze nationale trots, over het onderhoud van het vliegend materiaal. De commerciële mensen, verantwoordelijk voor een verantwoord rendement bij de maatschappij hadden zich beklaagd bij de technische dienst dat er overdreven en lang onderhoud werd gepleegd. Dat kon veel sneller en dus veel goedkoper. Nu dat was tegen het zere been. Een ambachtelijk vakman moet men zeker niet aanspreken op zijn vak. Dat vraagt om moeilijkheden. 

Samen met de vakbond van specialisten werd meteen de hele bedrijfsdiscipline op tafel gelegd. In de eerste plaats waar bemoeide men zich mee. Er waren schema’s en handboeken en daar werd strikt de hand aan gehouden. En dan nog eens wat, de werkdruk was moordend, de arbeidsomstandigheden waardeloos en het gereedschap was ook al niet om over naar huis te schrijven. En in de laatste plaats was er dan ook nog iets over de veiligheid van de reizigers. Ja daar kon men niet onderuit. Hoe die zaak precies is afgelopen zullen wij wel nooit te horen krijgen, maar aangezien vooralsnog rampen zijn uitgebleven mogen wij ervan uitgaan, dat er nog steeds onderhoud wordt gepleegd.  

Het gaat dan niet zomaar over doorsmeren en olieverversen maar alle bewegende delen worden minutieus onderzocht en daar waar nodig wordt er zelfs gescand. En waar zoekt men dan naar ? Haarscheurtjes ! Een nobel streven, want zittend bij het raam boven de vleugel en onderweg naar New York draagt de gedachte aan mogelijke haarscheurtjes in de hechting van de vleugel aan de romp weinig bij aan een plezierige overtocht. Overigens staat bij dat preventieve onderhoud dan niet direct het welbehagen van de reiziger centraal, maar meer de schade die moet worden uitbetaald bij een mogelijke crash en de last van het weer kloppend maken van de vervoerschema’s door het uitvallen van de betreffende kist. En ergens bovenin de maatschappij zit weer een mannetje die zich vreselijk druk maakt over de koers van de aandelen.

Hoe zit dat nu bij ons in franchiseland. Waar maken wij ons druk over? Wel of niet beursgenoteerd, het gaat altijd en nog steeds om de zilveren guldens. Overal zitten nijvere boekhouders achter flitsende schermen om de juiste stand te noteren. Met potlood natuurlijk. Commerciële mensen schrijven dominant en direct met een ballpoint, maar boekhouders blijven twijfelen aan zich zelf en daarom altijd bereid te stuffen en nieuwe cijfers daarvoor in de plaats te zetten. Maar goed franchise gaat over, voor, met en door geld en als het kan zoveel mogelijk.

Maar hoe controleren wij de organisatie en de formule op haarscheurtjes. En hoe houden wij het welbehagen van onze reizigers in de gaten: de mensen die bij uw bedrijf werkzaam zijn en meereizen met uw formule en de franchisenemers die als medereizigers gebruik maken van die formule. En wat verstaan wij onder haarscheurtjes? Als de franchisenemer met zijn advocaat bij u op de stoep staat is het duidelijk te laat en breekt de vleugel zeker van de romp en staan schadeclaims over en weer al dik op papier, en dan niet met potlood ! 

Welke scan hebben wij ontwikkeld om de barst vooraf te kunnen herkennen als haarscheurtjes in de relatie tussen franchisegever en franchisenemer? Het niet meer betalen van de fee uit ontevredenheid over de geleverde diensten beschouwen wij ook niet meer als een haarscheurtje. Het is vast eerder begonnen. Maar waar dan ?

Dat antwoord kunt u vinden bij succesvolle franchiseorganisaties waar contracten geruisloos en met plezier worden verlengd. Waar de Franchise Raad bezig is met de toekomst en niet met het gezeur over vandaag en vooral over gisteren. Waar kandidaten in de rij staan om mee te mogen doen en waar de franchisecoach voor zijn verjaardag van alle franchisenemers een verjaardagkaart thuis gestuurd krijgt.

Ook met onze felicitatie.

Frank R Marsman