Wat te doen met omzet gerelateerde gegevens die de franchisenemer betreffen

Met de invoering van de Wet franchise op 1 januari 2021 zijn er diverse concrete informatieverplichtingen voor de franchisegever geïntroduceerd. Eén daarvan betreft de verplichting van de franchisegever om vóór het sluiten van de franchiseovereenkomst informatie te verstrekken aan kandidaat-franchisenemers over de mate waarin, de frequentie waarmee en de wijze waarop zij als franchisenemers kennis kunnen gaan nemen van omzet gerelateerde gegevens die hen betreffen of voor hun bedrijfsvoering van belang zijn. Maar wat wordt daarmee eigenlijk bedoeld?

In artikel 7:913 lid 2 sub c van het Burgerlijk Wetboek (‘BW’) is bepaald dat een franchisegever vanaf 1 januari 2021 verplicht is om een kandidaat-franchisenemer vóór het tekenen van de franchiseovereenkomst informatie te verstrekken over de mate waarin, de frequentie waarmee en de wijze waarop een franchisenemer kennis kan nemen van omzet gerelateerde gegevens die de franchisenemer (gaan) betreffen of voor zijn bedrijfsvoering van belang (gaan) zijn.

Praktijksituaties

De gedachte van de wetgever om deze informatieverplichting op te nemen in de Wet franchise zijn enkele situaties die zich in de praktijk zouden voordoen. Zo benoemt de wetgever de situatie dat de franchisenemer de boekhouding door de boekhouder van de franchisegever laat doen, maar vervolgens beperkt wordt in de mogelijkheden om kennis te nemen van diens eigen boekhouding. Ook benoemt de wetgever de situatie dat het kassasysteem, dat franchisenemers gebruiken, wordt beheerd door de franchisegever. Op die wijze zou er afhankelijkheid ontstaan van de franchisegever om inzage te verkrijgen in de eigen (omzet gerelateerde) gegevens. Aldus de wetgever is deze informatieverplichting dan ook opgenomen zodat een kandidaat-franchisenemer op voorhand weet waar hij aan toe is als hij toetreedt tot de formule.

Het is de vraag of de gestelde beperkingen door franchisegevers vaak voorkomen, dan wel in ieder geval zo vaak dat het noodzakelijk zou zijn om er een specifiek wetsartikel aan te wijden. Discussies hierover lijken immers eerder uitzondering dan regel te zijn, omdat een franchisenemer via zijn kassasysteem en boekhouding doorgaans de beschikking heeft over alle relevante gegevens. De door de wetgever gestelde afhankelijkheid voor het verkrijgen van informatie lijkt in de praktijk dan ook aanzienlijk genuanceerder te liggen, hoewel het uiteraard niet is uitgesloten dat er soms zaken misgaan op dit punt.

Het voorgaande brengt met zich mee dat het gros van de franchisegevers kan volstaan met een enkele melding dat de franchisenemer via zijn kassasysteem en boekhouding kennis kan nemen van de betreffende gegevens. Dat is enerzijds wellicht een kleine moeite om te doen, maar voelt daardoor anderzijds als een overbodige informatieverplichting die ook achterwege had kunnen blijven zonder de positie van franchisenemers wezenlijk te verslechteren.

Stel je vraag aan Jan-Willem Kolenbrander
CAPTCHA