Toch weer lente

De seizoenen komen elk jaar gewoon weer in de juiste volgorde langs, maar de lente heeft toch iets speciaals. Zij motiveert bijvoorbeeld meer dan de herfst, die het afscheid van de zomer aanduidt en inspireert zeker meer dan de winter, waarin het troost zoeken bij de warme kachel het meest verstandige lijkt.

Ook in franchiseland is er sprake van wisselende seizoenen. Neem nou de zomer. Als gevolg van onze welvaart is het vakantieseizoen van vroeger twee weken, uitgedijd naar zeker drie maanden. Dus het hoofdkantoor heeft in die periode maar een halve bezetting, waardoor er maar weinig serieuze beslissingen kunnen worden genomen. Want beslissingen nemen doen wij niet meer alleen. Niet goed voor de carrièreplanning en verantwoordelijkheid draag je niet meer alleen op jouw schouder. Daar hebben wij tegenwoordig een heel managementteam voor, rijkelijk aangevuld met de nodige externe adviseurs om het afbreukrisico zo verstandig mogelijk te spreiden. En voor de rest stellen wij alles uit tot na de vakantie.

In de herfst ga je zeker weten, dat de geplande en in de vakbladen breed gecommuniceerde uitbreiding van twintig nieuwe vestigingen, ook dit jaar weer iets te hoog gegrepen is. En dat je alvast wat indrukwekkende kreten moet gaan verzinnen om de aandeelhouders zo wijs mogelijk te informeren waarom je de winst wat hebt moeten bijstellen. En uit balorigheid ga je, net zoals je thuis de tuin winterklaar maakt en de rozen snoeit, ook maar eens wat dor hout uit de eigen organisatie knippen. Met een wat dik aangezet functioneringsgesprek kun je iemand op termijn gewoon wegsturen en met het weigeren van een pakketje optieaandelen gaan mensen vanzelf wel weg. Dat is het probleem niet. Het saneren van franchisenemers onder de streep ligt wat genuanceerder. Onvoldoende inkomsten voor de aangesloten zelfstandige ondernemer of te weinig bijdrage aan de overhead van de franchisegever is meestal wel duidelijk zichtbaar, maar is zeker niet maatgevend voor een pijnloze amputatie. De hamvraag blijft altijd wie aanwijsbaar verantwoordelijk gesteld gaat worden. Dus wees voorzichtig. Overigens, het echtscheidindingspercentage ligt in de herfst ook hoger dan gemiddeld. Dus waar praten wij over?

De winter is eigenlijk redelijk neutraal. De topomzetten in de retail van november en december worden weer redelijk gecompenseerd met het verlies op de uitverkoop, lekkages, balansverschillen, diefstal door eigen personeel en de jaarlijks terugkerende kostenstijgingen. En niet te vergeten de innovatieve investeringen in eigen bedrijf, al dan niet contractueel afgedwongen. Je vraagt je soms wel eens af of je niet beter kunt investeren in de staatsloterij, of in gewone krasloten dan in een franchise. Ja en voor de rest is het gewoon de boom optuigen en het bedrijf versieren met een ambitieus beleidsplan. Nieuwe budgetten opstellen en een geinig reclame- en promotieplan, dat ook weer net iets duurder uitvalt dan het vorige jaar. Maar ja alles wordt toch duurder. We beginnen het nieuwe jaar natuurlijk met een warme nieuwjaarsreceptie waarbij alle franchisenemers toch heel emotioneel de directie en alle medewerkers bedanken voor de inzet van het afgelopen jaar. En de directie, toch ook een beetje aangedaan, zegt zeker ook trots te zijn op de inzet van alle franchisenemers en belooft plechtig - maar toen werd er al flink gedronken - het komende jaar iets meer rekening te houden met de Franchise Raad.

Nee, dan de lente. Fris en fruitig gaan wij er weer tegen aan. Het seizoen waarin we met nieuw elan onze formule nog beter maken en onze franchisenemers nog gelukkiger. Want de wil is er natuurlijk, van beide kanten. Een succesvolle organisatie met succesvolle franchisenemers, die meer gaan realiseren dan de franchisegever voor dit jaar heeft gebudgetteerd en zeker nog meer realiseren dan de franchisegever met de exploitatiebegroting bij het ondertekenen van het franchisecontract heeft beloofd.
Wij wensen u een enerverende lente.

Frank R Marsman, Franchise & Marketing Communications bv
Reacties: post@fmfranchise.nl