Kleedt u zich maar uit …

Ze zei het heel vriendelijk, maar in haar stem klonk toch een zekere dwang die geen tegenspraak zou accepteren. Maar waarom ook niet. Ze is tenslotte mijn huisarts. En ik had een probleem wat om een oplossing vroeg.

Los van alle andere gedachten gaat het er hier om, dat ik tegen betaling een oplossing zocht voor mijn probleem en juist bij haar kwam omdat ik haar als vakman en als autoriteit op haar gebied accepteer. En dat geldt eveneens voor mijn accountant, mijn fiscalist -aftrekbaar betekent nog steeds een beetje leefbaar- en indien nodig mijn jurist. Wat ze ook vragen, wat ze ook willen weten en wat ik ook moet doen, het gebeurt. Want ze lossen mijn problemen op en adviseren mij hoe het anders en/of beter kan. Altijd in mijn voordeel en derhalve luister en betaal ik ook heel goed. 

Met een politieman ligt dat overigens weer net even anders. Dat is alleen een door anderen aangestelde autoriteit en laat dat vaak ook heel vervelend aan je merken. Daarnaast werken ze met hun bekeuringen meer mee aan het spekken van de rijksschatkist dan aan mijn veiligheid. Daar bereik je dus nooit een warme relatie mee, tenzij je een masochist bent natuurlijk. In veel gevallen zijn franchisegevers ook meer politieagent dan adviseur en missen ze onvoldoende autoriteit om hun franchisenemers op een adequate en vooral acceptabele wijze te adviseren, want dat zou het toch moeten zijn.

Enerzijds hebben wij, zeker in de retail, te maken met het dupliceren van een hopelijk succesvolle formule, waarbij uniformiteit en discipline een grote rol spelen. Hierdoor is er weinig ruimte voor eigen initiatieven van de franchisenemer, hoe goed dan ook bedoeld. Anderzijds zijn er ook formules, vooral in de dienstensector, waar de eigen initiatieven van de franchisenemer het grootste deel van het uiteindelijke succes uitmaken.  

De gouden combinatie zou dus moeten zijn wanneer er sprake is van een rendabel bewezen formule, een franchisenemer die voldoende energie wil steken in die zaken waarin hij goed is danwel die afgesproken zijn binnen de franchiseovereenkomst en een franchisegever die zijn autoriteit ontleent aan vakmanschap en ervaring en zich niet elke keer weer beroept op alleen de verplichtingen uit diezelfde franchiseovereenkomst. 

Natuurlijk is het uitbaten van een gecompliceerde formule niet echt makkelijk, maar met een ruime stageperiode vooraf en een gewogen opleidingstraject in het startjaar kan elke franchisenemer zich een formule eigen maken. Als hij dan ook nog de autoriteit van de franchisegever accepteert als zijn enige echte adviseur die hem, uiteraard tegen betaling, tijdens de contractduur adviseert en begeleidt dan is er zeker sprake van het ultieme geluk.

Waarom kan dan een meestal kleine man achter een groot bureau met RA achter zijn naam of Mr voor zijn naam als adviseur wel € 150,- per uur vragen, maar moet een franchisecoach elke keer weer op zijn of haar knieën liggen om iets van de franchisenemer gedaan te krijgen dat alleen maar in zijn eigen voordeel werkt?

Wij zijn wellicht met de gedachte groot gebracht dat als je een auto verhuurt, de huurder er ook de hele dag mee moet rijden, omdat wij de huur berekenen op basis van het aantal gereden kilometers en ook nog een paar centen aan de benzine kunnen verdienen. Dan zit je dus goed fout als de huurder de auto gewoon voor de deur wil laten staan. Een onzinnige gedachte natuurlijk. Maar een franchisenemer, die een formule exploiteert, maar er niet het maximale rendement uit wil halen doet eigenlijk precies hetzelfde.

Het is normaal dat iemand hard voor zijn geld werkt, maar het blijft abnormaal en zeker niet geinig dat in franchiseland een coach zich te pletter moet werken om een franchisenemer meer geld te laten verdienen alvorens hij zelf voor een paar procenten fee aan de bak kan komen. Misschien is het een idee om, zoals dat in de USA gebruikelijk is, de franchisenemer gewoon een stevig uurtarief in rekening te brengen voor advies en begeleiding. En daarnaast ook een percentage van de omzet als huur van de formule met de daarbij gebruikelijke verplichtingen. De franchisenemer kan dan zelf bepalen of hij de duur betaalde adviezen van de franchisegever wil opvolgen of gewoon naast zich wil neer leggen. Hij is toch zelfstandig ondernemer …

De verantwoordelijkheden liggen dan meteen ook heel anders en dat hoeft zeker niet vervelend te zijn. Daarmee ontlasten wij ’s lands rechtbanken ook een beetje. Hebben ze weer wat meer tijd voor de bolletjesslikkers.

Enfin, misschien is franchisecoach helemaal geen beroep in de zorgsector maar gewoon een roeping en blijft hij of zij vooralsnog de roepende in de woestijn. Wie geeft antwoord …

Frank R Marsman