Nooit te oud om te ondernemen

Dat vijftigplussers een lucratieve groep consumenten zijn was al eerder bekend, maar nu hebben ook franchiseformules deze groep ontdekt. Zij zien in hen goede toekomstige franchisenemers en ze hebben de ontwikkelingen mee. In 2008 is 45% van de Nederlandse bevolking 50 jaar of ouder. Vanaf 2012 sluit de huidige groep veertigers zich daar in rap tempo bij aan. De meeste van hen zijn vitaal en productief en volgens Anneke L. Walraven, directeur van De Wandelende Coach, “tot alles in staat wat jongeren ook kunnen, alleen met een stuk meer diepgang”.

Groeiende groep

De vijftigplussers willen zelf ook, zo blijkt uit cijfers van het ministerie van economische zaken: 11% van alle starters in 2004 was vijftigplusser. Men verwacht dat deze ontwikkeling zich verder voort zal zetten. De meeste van die startende vijftigplussers zijn hoogopgeleide mannen die een bedrijf in de zakelijke dienstverlening beginnen. En juist die groep lijkt voor De Wandelende Coach bijzonder interessant. “Zij nemen veel relevante ervaring, kennis en levenswijsheid mee. Iemand van half twintig of dertig is misschien wel slim en hoog opgeleid maar in de ogen van onze klanten toch al snel een goedbedoelend broekie, zeker met ons product”, aldus Walraven.

 

Levensgenieters

Maarten Houweling, directeur van C’estbon, zoekt een heel andere eigenschap bij de veertig- en vijftigplussers. “We zoeken levensgenieters. Mensen die van lekker eten en drinken houden en daar ook graag zorg en tijd aan willen besteden.” Bij C’estbon verkopen de franchisenemers zuidvruchten, noten, wijn, allerlei soorten thee en andere delicatessen. Houweling: “Het blijkt dat iets oudere ondernemers de zaak eerder op de rit hebben, het langer volhouden en enthousiaster meedoen om de formule als geheel uit te bouwen.” Overigens is Houweling niet, zoals bij De Wandelende Coach, exclusief op zoek naar oudere franchisenemers. Maar hij kan deze groep zonder meer waarderen.

 

Levenswijsheid

Bij De Wandelende Coach is er wel een ondergrens. Deze grens ligt bij 40. Walraven: “Doorgewinterde personen met een behoorlijke mate van senioriteit. Dat is wat we zoeken. En dan moet je toch echt de veertig al gepasseerd zijn vinden we. Niets ten nadele overigens van alle goede, hoogopgeleide professionals. Maar dat zijn niet de mensen die we zoeken.”

 

Kennis uit een boekje

De Wandelende Coach is ook de naam van een product: een speciale manier van coachen met als opvallend kenmerk dat coach en klant echt buiten gaan wandelen. “Natuurlijk moet het gaan over concrete doelen in het belang van de organisatie. En over resultaten en rendement. Maar interessant doen voor een flip-over of goochelen met een beamer is aan ons niet zo besteed. Een eind gaan kuieren daarentegen past prima bij het imago van doorgewinterde wijze mensen. Mensen die weten van de hoed en de rand. Het gaat in dergelijke gesprekken dan vanzelf over concrete praktijkervaring en levenswijsheid en niet om kennis uit een boekje.”

 

Tact en begrip

Bij Cash Converters herkent directeur Michel Schepers wel iets van wat Walraven zegt. “Oudere franchisenemers hebben zeker enkele voordelen. Klanten dichten hen vaak meer begrip, tact en invoelingsvermogen toe. En in onze branche zijn dat belangrijke eigenschappen om te slagen.” Cash Converters koopt particuliere goederen contant aan en verkoopt deze tegen concurrerende prijzen weer door. Denk daarbij aan hifi-materiaal, tv’s, kleine huishoudtoestellen, juwelen en dergelijke. Schepers: “Vooral wanneer mensen erg gehecht zijn aan hun spullen maar die toch moeten inleveren omdat ze nu eenmaal cash nodig hebben,  blijken oudere franchisenemers daar veel meer gevoel voor te hebben. Ze kunnen in zulke gevallen niet alleen beter de deal sluiten, maar ze kunnen ook de klant met een geruster gevoel de zaak weer laten verlaten.” Overigens zijn bij Cash Converters jongere ondernemers ook van harte welkom.

 

Verschillende groepen

Natuurlijk erkennen ze alle drie dat je niet kunt spreken over dé vijftigplusser. Er is voldoende verschil tussen de ene en de andere persoon. Ze onderscheiden drie verschillende typen vijftigplussers: die van voor de oorlog, de stille levensgenieters en de actievelingen. De laatste groep is volgens hen opvallend groot en lijkt in niets op de man uit het reclamefilmpje die de hele dag in de schommelstoel met Zeeuwse babbelaars zit te wachten totdat de kleinkinderen komen. Ze houden van hun kleinkinderen. Dat is waar. Maar zij hebben ook stuk voor stuk het gevoel dat ze nog heel lang te gaan hebben. En hun grootste schrikbeeld is dat ze al afgedaan hebben, alleen nog ‘oude-van-dagendingen’ mogen doen en moeten wachten op het einde. Ze zijn kritisch, actief en mede dankzij goede medische zorg en voeding, gezonder dan deze groep ooit geweest is. Zij popelen om vol goede moed nog aan een tweede of derde carrière te beginnen. “En daarom zijn ze ook van harte bij ons welkom”, riepen ze gedrieën in koor.