The American Way
Vorige maand was ik in de gelukkige omstandigheid weer eens een bezoek te mogen brengen aan mijn geliefde franchiseland de USA. Volgens velen is dit het land van de onbegrensde mogelijkheden, het land waar alles ‘nog’ kan! In mijn beleving is alles in Amerika bedacht of aan regels gebonden. Als je bij wijze van spreken één regeltje verkeerd invult kom je het land niet in. ‘Step in line please’ en waag het niet anders te reageren. Als je eenmaal het land binnen bent, is het grappig om te zien dat iedereen braaf staat te wachten in lange rijen. Het is opmerkelijk dat iedereen gedisciplineerd staat te wachten zonder voor te dringen. Zo kan het dus ook…..
Jaren geleden stond ik in een lange rij te wachten voor de entree van het pretpark Disneyland. Na enige tijd ging er een extra kassa open. Snel begaven mijn vrouw en ik ons, samen met nog een ander koppel, naar deze kassa. Opmerkelijk was dat alle Amerikanen bleven wachten in de rij waar ze al in stonden. U raadt het wellicht al: ook het andere stel waren Nederlanders!
Wat ook opviel tijdens mijn bezoek aan de USA is het aantal dikke Amerikaanse tieners. In de week van mijn bezoek werd op de Amerikaanse televisie bekend gemaakt dat in het betreffende pretpark een aantal attracties zullen worden aangepast zodat bijvoorbeeld de bootjes niet meer zouden zinken. En dat de stoelen worden verbreed verbaasde mij ook niet. Al is de gezondheidssuggestie net zo belangrijk als in Europa, bewegen is toch iets waar Amerikanen een hekel aan hebben. Werkelijk alles doen ze met de auto of het nu koffie halen is bij de Starbucks drive-thru, pinnen bij de bank of boodschappen doen bij de supermarkt. Het meest bizarre is dat Amerikanen bereid zijn vier dollar te betalen om hun auto dichterbij bij de ingang van het winkelcentrum te mogen parkeren! Terwijl het parkeren een paar meter verderop gratis is.
Het ‘Valet-parking’ beperkt zich niet alleen tot je favoriete restaurant. Zelfs bij het lokale winkelcentrum (meer dan tweehonderd winkels en maar liefs vier warenhuizen!) werd menig Hummertje, of andere opgeblazen Amerikaanse SUV, nog geen 250 meter verder geparkeerd door een paar enthousiaste servicegerichte Highschool boys. Want tja een stukje lopen dat is niet echt the American Way!
De Amerikaanse franchiseformules hebben in de regel ook alles in strakke voorschriften uitgewerkt. En ik denk ook dat dit de enige weg is als men een sterke formule wil hebben. Zachte heelmeesters maken immers stinkende wonden. Maar geef ondernemers wel de ruimte nieuwe producten en bedrijfsprocessen te ontdekken en introduceren. Een mooi voorbeeld is de Frappucino bij Starbucks. Ooit bedacht door een van de medewerkers en nu hun best verkochte product. Of wat dacht u van de Big Mac die 40 jaar geleden werd bedacht door Jim Deligatti, een van de franchisenemers van de fameuze keten. Onlangs is over de Big Mac zelfs een museum geopend. Ook dat is the American Way!
