Doe eens gek, doe een extreme make-over ...
Weer een jaar met de hakken over de sloot. Goed, in de detailhandel kregen wij er een procentje bij en Zalm meldde op de valreep nog even een paar miljard over te houden. Maar al met al was 2005 geen jaar om bij te schrijven in het Guinness Book of Records. En omdat wij allemaal druk doende zijn het beleidsplan 2006 op papier te krijgen, moeten wij toch iets verzinnen waarin iedereen zich kan vinden. Inderdaad gewoon verzinnen, want trekken wij de neergaande lijn door of prognosticeren wij een geinige groei die eigenlijk nog nergens op gebaseerd is. Ja, de aandeelhouders willen het graag en volgens de exploitatiebegroting die wij onze franchisenemers hebben voorgeschoteld, moeten zij volgend jaar weer flink plussen. Hoe breien wij dat recht?
Ja, dat komt er van als wij de dominante franchisegever willen spelen, die wel zal bepalen wat goed is voor onze franchisenemers. En als wij plussen, hebben wij daarin ook groot gelijk natuurlijk. Maar met een beetje storm en regen merken wij toch snel, dat franchisen op de gebruikelijke manier helemaal niet bestand is tegen slecht weer. Bij het KNMI registreren ze dan heel ijverig de neerslag in millimeters, maar in fran-chiseland meten wij een enorme stijging van gezeur en gezeik in meters.
Wij merken het al op het hoofdkantoor. Het personeel verwacht vanzelf weer een plezierige en welverdiende opslag en gezien de al maar stijgende werkdruk zeker ook een aanzienlijke uitbreiding in mensen en materieel. Om dat te financieren zou de fee eigenlijk een paar procent omhoog moeten. Maar ja, in een waterdicht contract is het moeilijk in te breken en de rechtsbijstandverzekering van uw franchisenemers blijkt steeds een aardige stok achter de deur. Het oud Hollandse gezegde van ‘ze doen u de das’ om wordt ook steeds populairder in franchiseland. Toch jammer.
In de zaaltjes is het gesteun en gezucht ook niet van de lucht. De fee moet omlaag, de inkoopprijs was altijd al te hoog, de bijdrage reclame en promotie gewoon belachelijk en van de brutomarge is echt niet meer te leven. Wellicht hebben we ze te veel verwend. Net als met onze kinderen. Met een strak spoorboekje rijden we die in onze iets te grote SUV zonder roetfilter naar school, naar ballet, het hockeyveld en noem maar op. Altijd net te laat, maar goed we doen het toch maar. Met het gevolg dat ze geen notie meer hebben van de gevaren in het verkeer. En dat gaat soms ook op in franchiseland. Onze franchisenemers zijn geen echte ondernemers meer. Wij hebben ze verpakt in een maniakaal contract en een verlammend handboek. Ze ook nog eens dood geknuffeld met advies en begeleiding en het zo georganiseerd, dat het aanslaan van de kassa een van de weinige taken is die ze geheel zelfstandig en vooral spontaan mogen uitvoeren. Maar met scanning en gekoppeld aan de moeder PC op het hoofdkantoor, houden wij zelfs die taak ook nog onder controle.
Misschien moeten wij het komende jaar een beetje bijsturen. Haal uw franchisenemers maar eens uit de beschutte winterstalling en zet ze lekker in de wind. Laat ze gewoon weer zelfstandig ondernemer zijn. En doe ook weer net of het uw beste klanten zijn. Ze betalen fee, dus eigenlijk ook uw inkomen en dat van uw inkoper en uw coach. En dan is het ook weer niet zo´n grote stap om het partnership weer een beetje op te poetsen. Met die aanpassingen moet het toch mogelijk zijn om in 2006 de eventuele teleurstellingen samen te delen, maar vooral de plussen samen uitbundig te vieren. Wij wensen u in ieder geval alvast een sprankelend en onstuimig boekjaar 2006.
Frank R Marsman, directeur Franchise & Marketing BV
Reacties: post@fmfranchise.nl